گروه نرم افزاری آسمان

رباعی شمارهٔ ۳۲۰


دستت دو و پایت دو و چشمت دو رواست
اما دل و معشوق دو باشند خطاست
معشوق بهانه است و معبود خداست
هرکس که دو پنداشت جهود و ترساست